Kościół parafialny w Pomysku Wielkim

Kościół parafialny p.w. Niepokalanego Serca NMP w Pomysku Wielkim wybudowany został na wzniesieniu w 1890 roku w stylu neogotyckim. Pierwszy kościół wybudowano tutaj w roku 1430, zaś w XVII wieku Hirsz von Pomeiske ufundował kolejny kościół. Obecny kościół od zakończenia wojny użytkują katolicy. Kościół jest orientowany, jednonawowy, murowany z cegły i kamienia.

Kościół p.w. Niepokalanego Serca NMP do 1973 roku był filią kościoła św. Katarzyny w Bytowie. Wewnątrz kościoła znajdują się konfesjonały z 1950 - 1960 roku, ambona i organy z 1895 roku oraz piękny witraż w kształcie koła symbolizującego doskonałość (zasłonięty częściowo przez ołtarz główny). Rzeźby w ołtarzach zostały wykonane przez Czesława Marczaka - bytowskiego rzeźbiarza.

W kościele znajdowała się sławna, drewniana rzeźba Madonny z Dzieciątkiem, pochodząca z roku 1430. Rzeźba ta, reprezentująca duże wartości artystyczne, zaginęła w ostatniej zawierusze wojennej.

Kościół wpisany do rejestru zabytków rej. nr A-361 z 10-12-1997 r.